Vísindaferð 2010 - laugardagur og sunnudagur

Eftir mikið fjör kvöldið áður þá var skriðið framúr rúminu á laugardagsmorgni og farið í smá 'sightseeing'.


Hópmynd. Vantar reyndar nokkrar svefnpurrkur inn á hana.


Á rölti um bæinn.


Séð út á Towadavatn.


Síðan stigu sumir um borð í bát og tóku þessa mynd af bænum.


Og náttúrunni.


Haustlitirnir.


Í labbitúr meðfram Oirase ánni sem reyndist lengri og meiri áreynsla (10km, 3klst) en reiknað var með.


En það var mikið um fossa


og annað fallegt að sjá.


Ein mynd spes fyrir Simma: curry í hádegisverð.


Upphaf Oirase þar sem hún rennur úr Towadavatni.


Mætt um borð í bát á leið aftur til gistiheimilisins.


Þreytt en glöð eftir daginn.


Um kvöldið tók við það sama og kvöldið áður: kvöldverður, fyrirlestrar og síðan spjall og drykkja. Sumir skemmti sér líka við að spila Uno.


Stúlkurnar eru að mynda AA með fingrunum, sem er hæsta einkunnin. Aldrei að vita nema það virki.


Aðrir einbeittu sér að drykkjunni.


Hörkutólin sjö sem entust lengst fram á nótt.


Verið að bursta tennurnar eldnsmema á sunnudagsmorgni, enda beið okkur langt ferðalag aftur heim til Sendai.


Tókum okkur samt tíma til að koma við á fiskimarkaði í Hachinohe þar sem hægt var að leigja grill og malla sér á staðnum.


Um borð í lest á heimleið. Flest alveg uppgefin, en einn alveg eldhress.

Svona lauk síðan vísindaferinni þetta árið. Hvert ætli verði farið á næsta ári? Ætli maður verði samt ekki að reyna að uppfæra bloggið svona einu sinni eða tvisvar áður en kemur að þeirri sögu.

Vísindaferð 2010 - föstudagur

Já eins og ég minntist á í síðustu færslu þá var farið í árlegu vísindaferðina hjá málvísindunum núna um síðustu helgi. Í ár var farið norður til Aomori "Prefecture", nyrst á Honshu, aðaleyjunni í japanska eyjaklasanum, til Towada stöðuvatnsins sem er tólfta stærsta stöðuvatnið í Japan ef ég man rétt.

Ég hugsa að ég geri eins og í fyrra og skipti færslunum niður eftir dögum svo þetta verði viðráðanlegra, svo hér á eftir kemur fyrst föstudagurinn, og eins og áður þá reyni ég að segja söguna sem mest í myndum.

Yfirleitt er bara farið á bílum kennarana, en í ár voru svo margir með í för (32 stykki í allt) að við vorum 8 sem fengum/neyddumst til að fara með lest (og rútu síðasta spölinn). Að mörgu leyti var það skemmtilegra heldur en að fara með bíl, en jafnframt mun tímafrekara nema auðvitað að maður splæsi í hraðlestina.


Vaknaði kl. 6, mættur út á stoppistöð kl. 7 og um borð í strætó stuttu síðar þar sem ég hitti annan meðlim í lestarhópnum sem tók þessa mynd af mér.


Mætt á aðalbrautarstöðina í Sendai.


Og komin um borð í fyrstu lestina. Áttum að vera átta en eins og sést þá erum við bara sjö þarna (sex á mynd plús myndatökumaður). Einn meðlimur svaf yfir sig.


Á leið í ferðalag!


Eftir einn og hálfan tíma um borð í fyrstu lestinni og klukkutíma bið þá var loksisn farið um borð í næstu lest.
"Sérðu ekki hvítan blett í hnakka mínum, Garún, Garún?"


Hittum hóp af krökkum á leið í lautarferð.
"Þetta er annað skiptið sem ég ferðast með lest!"


Þriðja lestin og verið að gæta sér á japönskum "bento" matarbakka en það er mikil menning bundin við að borða svoleiðis um borð í (langferðar) lestum hér í Japan.


Gafst meira að segja tími til að spila Svarta Pétur.


Mætt til Towada Minami, nálægustu lestarstöðinni við Towada vatn, og beðið eftir rútu. Orðin átta þarna. Svefnpurrkan hoppaði um borð í hraðlestina og náði í skottið á okkur.


"Here's Johnny!" - einn hress um borð í rútunni.


Loksins komin til Towadavatns eftir níu klukkutíma ferðalag.


Ef það er eitthvað að marka Wikipedia þá er Towadavatn rúmir 60 ferkílómetrar, eða svipað Blöndulóni að stærð.


Loksins allir mættir á staðinn og sestir við kvöldverðarborð.


Ósköð hefbundið menu á japönsku gistiheimili.


Hressir!


Íslenska Brennivínið var auðvitað með í för.
Það heyrir til að útskriftarnemar eru með fyrirlestra eftir kvöldmat í þessum vísindaferðum, en aðallega er þetta nú bara afsökun til þess að skreppa í smá ferðalag, njóta náttúrunnar og síðan drekka vel um kvöldið.


Alltaf jafn vinsæll meðal kvenfólksins.


Armbeygjukeppni klukkan tvö að nóttu.


Uppgefin.


Viðureign númer þrjú (ef ég man rétt.)


Another one bites the dust.


Ég hugsa nú að stúlka í góðri þjálfun réði við mig...


...en ekki í þetta sinn.


Dömuflokkur.

Að lokum er hérna stutt myndband frá armbeygjukeppninni:

Uppfærsla

Jæja, mér skilst að einhver ykkar séu orðin þreytt á skautaferðinni, svo ætli það sé ekki kominn tími á smá uppfærslu hérna.

Svo ég útskýri ástæðuni fyrir skorti á uppfærslum hérna þá er það einfaldlega bara leti. Bæði er leti við að uppfæra bloggið, en síðan er það líka leti við að gera eitthvað sem er þess virði að skrifa um. Þig verðið bara að taka orð mín trúanleg að það hefur ekki verið neitt slíkt frá því að farið var á skauta.

Meistaranámið hjá mér hófst í Apríl og síðan þá hefur verið alveg nóg að gera við námið og tengt því og ekki gefist mikill tími fyrir ferðalög eða slíkt. Síðan held ég að eftir að hafa búið hérna í tæpt ár (þ.e.a.s. þegar síðasta færsla var skrifuð, núna er það yfir eitt og hálf ár) þá er ég bara sestur inn í hversdagslífið hérna. Þetta er ekki lengur eitthvað ævintýri hinum megin á hnettinum sem ég er á, þetta er orðið bara hvuntagsleikinn. Ekki að það sé alsæmt, en það bara gefur manni ekki mikið að blogga um.

Ég geri ekki ráð fyrir að það verði mikið annað uppi á spilunum á næstunni, svo ég ætla ekki að lofa einhverju um að vera duglegari við að blogga. Hins vegar þá fór ég ásamt nemendum og kennurum í málvísindunum í árlegu rannsóknarferðina núna um síðustu helgi (getið rifjast upp ferðina frá því í fyrra hérna á blogginu líka) og ég lofaði mömmu og skella allavega inn nokkrum myndum hingað. Sú færsla er á leiðinni, kannski seinna í kvöld ef ég gef mér tíma, en mér fannst ég þurfa að skrifa smá færslu hérna sem inngang að því.

Í öðrum fréttum þá mun ég kíkja heim yfir jól og áramót og vonast ég til þess að hitta ykkur sem flest þá - ef það er þá ennþá einhver sem kíkir hingað.